Bemesting kan bijdragen aan betere plantweerbaarheid

Plantweerbaarheid is een ‘hot item’. Niet zonder reden: het middelenpakket verschraalt en afnemers en consumenten verwachten een ‘groen geteeld’ product. Veel factoren kunnen bijdragen aan een weerbaardere plant, waaronder de bemesting. Volgens Technisch Specialist Dick Breugem van Van Iperen zijn er wat dit betreft ‘veel knoppen om aan te draaien’. Onder meer het verlagen van de stikstofgift en de inzet van sporenelementen en biostimulanten biedt perspectief.

Steeds meer telers werken gericht aan een weerbaarder gewas, merkt Dick Breugem. “Deels omdat het aantal andere opties terugloopt, deels omdat ze groener willen telen en er steeds meer mogelijkheden zijn op dit vlak”, zo geeft de specialist van meststoffenleverancier Van Iperen aan. “Kortom: plantweerbaarheid is een thema dat leeft, bij telers en bij producenten en toeleveranciers.”

Breugem onderstreept dat ‘plantweerbaarheid’ een breed begrip is en dat er veel manieren zijn om te komen tot een sterker gewas. “Onder meer rassenkeuze, teeltmedium en ook waterkwaliteit spelen hierin een rol. Maar ook de bemesting is een belangrijke schakel. Zo kan het teveel van een bepaald element de opname van een ander element bemoeilijken. Fosfaat en ijzer zijn hier een voorbeeld van. Bij een te hoge fosfaatgift is het mogelijk dat ijzer moeilijker wordt opgenomen. Dat heeft meteen effect op de plantkwaliteit.”

Wankel evenwicht

Op welke manier kun je als teler concreet de plantweerbaarheid verhogen middels bemesting? Volgens de specialist zijn er verschillende mogelijkheden. Het verlagen van de stikstofgift is één van de opties. “Hoe meer stikstof je toedient, hoe meer water het gewas opneemt. Hierdoor worden de celwanden opgerekt en dunner, wat ervoor zorgt dat zuigende insecten makkelijker kunnen toeslaan. Door de stikstofgift te verminderen, maak je de plant dus minder aantrekkelijk voor dergelijke insecten.”

Hiermee wordt al in diverse potplantenteelten geëxperimenteerd. De uitdaging is volgens Breugem om niet te ver door te schieten. “Te weinig stikstof is namelijk negatief voor de gewasgroei, kan resulteren in andere problemen en op die manier productie kosten. Je moet dus zoeken naar het optimum. En dat verschilt per gewas. Ofwel: je wilt winst boeken in weerbaarheid, maar niet inboeten wat betreft productie en kwaliteit. Dat is een wankel evenwicht.”

Sporenelementen winnen terrein

Ook sporenelementen kunnen helpen om een gewas weerbaarder te maken. Dan gaat het bijvoorbeeld om ijzer, mangaan, zink, borium, koper en molybdeen. “Dergelijke elementen dragen bij aan een optimaal verloop van de plantprocessen, waardoor de plant sterker en weerbaarder wordt. Steeds meer telers kiezen er daarom voor om de doses sporenelementen te verhogen”, legt Breugem uit.

Ook silicium wordt steeds vaker ingezet om een plant weerbaarder te maken. Deze meststof bevordert namelijk de opname van onder meer calcium en borium. “En zowel silicium als calcium maken de celwanden harder, waardoor zuigende insecten beter worden geweerd. Daarnaast komen deze elementen de gewaskleur ten goede.”

Geen wondermiddelen

In de zoektocht naar een weerbaarder gewas komen ook steeds vaker biostimulanten om de hoek kijken. Om hierbij een maximaal effect te genereren, is het volgens Breugem cruciaal om ook naar het aanwezige substraat te kijken. “We zien dat meer glastuinders overstappen naar een organisch substraat. In een dergelijk substraat kunnen biostimulanten zich beter ontwikkelen dan in bijvoorbeeld steenwol.”

Het substraat bepaalt dan welke biostimulanten kunnen worden ingezet. Er zijn diverse categorieën biostimulanten, vertelt Breugem. Zo is er de groep biostimulanten die het microbioom als het ware vullen. “Deze biostimulanten groeien rondom de wortels, waardoor er voor andere organismen minder ruimte is om zich op de wortel te vestigen. Ofwel: er is sprake van concurrentie om de beschikbare ruimte. In de praktijk zie je dat de inzet van dergelijke biostimulanten absoluut effect heeft. De impact is echter niet altijd voldoende om een hele tuin gezond te houden. Ofwel: het zijn geen wondermiddelen. Je maakt de plant weerbaarder, maar dat betekent niet dat ‘ie niet verkouden kan worden.”

Daarnaast zijn er volgens Breugem ook biostimulanten die het gewas door kritische fasen kunnen helpen. “Dan gaat het bijvoorbeeld om extracten met zeewier als hoofdbestanddeel. Hierin zitten natuurlijke hormonen en stoffen die de stress van de plant verminderen en de beworteling stimuleren.”

Niet het ei van Columbus

Samenvattend zijn er dus diverse mogelijkheden om middels bemesting te sturen op een betere plantweerbaarheid. Breugem: “Maar nogmaals: het is niet het ei van Columbus, maar een schakel in een groter geheel. Ook andere aspecten verdienen aandacht, om te kunnen komen tot een weerbaarder gewas.”